Matka do kitu, czyli terror laktacyjny

Dziękuję za ten tekst. U mnie historia następująca: urodziłam, położne przyniosły dziecko i kazały przystawić. Nikt nie pytał, czy w ogóle chcę karmić, nikt nie zapytał czy wiem jak to zrobić – nie wiedziałam. Te dwie doby w szpitalu były najgorszymi dniami – mała płakała z głodu, ja przystawiałam ją, ona ssała ale pierś ciągle wypadała jej z ust, więc wiła się non stop. Pamiętam, jak mąż przyszedł w odwiedziny, ona znowu zaczęła płakać z głodu, mleka miałam dużo, ale co z tego jak nie trafiało tam gdzie trzeba. Wyszłam pod prysznic, stalam pod tym strumieniiem wody i wyłam. Wyłam ponad godzinę, bo czułam presję, że muszę wykarmić piersią a nie wiem jak, dziecko ciągle płacze. Co z tego że miałam dużo pokarmu, to wcale nie pomagało – bo gdy ją próbowałam przystawić, mleko tryskało na wszystkie strony, a ona wkurzała sie jescze bardziej. Gdy ściągałam ten pierwszy nawał, żeby nie leciało tak szybko, to po tym maksymalnym strumieniu na początku, potem nie leciało nic. Do tego ten straszny ból sutków, z każdą próbą złapania ppiersi przez córkę, miałam łzy w oczach, zaciskałam zęby bo to przecież dla jej dobra, a ja muszę wytrzymać. Przeszłam w międzyczasie zapalenie piersi. Podczas tej choroby podałam mm, a racze mąż podał, bo ja leżałam z gorączką, że nie mogłam nawet oczu otworzyć, normalnie funkcjonować, a co dopiero karmić. I zobaczyłam coś niesamowitego – dziecko zjadlo butelkę i było spokojne, nawet sie usmiechała 🙂 . Nie było wicia się podczas jedzenia, nie było rozdzierającego krzyku i żali. Wtedy podjęłam decyzję i świadomi odstawiłam od piersi, po 12 dniach od narodzin, po tygodniu była już wyłącznie na mm. Najgorsze, że oceniały wszystkie kobiety. Siostra, jak dowiedziała się że nie karmię piersią, wręcz na mnie nawrzeszczała, że nie zależy mi na zdrowiu dziecka. Słyszałam też komentarze, że wybrałam własną wygodę (nie wiem jaka to wygoda, ciągła zabawa w wyparzanie butelek, sprawdzanie czy woda ma odpowiednia temperaturę, wstawanie w nocy na karmienie – bo karmiąca piersią może wziąć dzieciaczka do siebie, wyciągnąć cycka i dalej przysypiać, na wyjazd zabieranie miliona smoczków, butelek, termos z gorącą wodą i wiele innych pierdół, nie mówiąc już o fakcie ekonomicznym ). N początku na takie przytyki reagowałam płaczem, miałam wyrzuty sumienia. Potem zaczęłam odpowiadać, że moje cycki – moja sprawa. No, ewentualnie mojego męża jeeszcze, ale nikt inny, a już zwłszcza obca osoba nie mA PRAWA mnie oceniać a tym bardziej krytykować, a ja nie powinnam się przejmować zdaniem innych, bo oni nie wiedzą, co ja czuję i przeżywam. Ale kp nie było zwyczajnie dla mnie, może za szybko się poddałam ale przecież matka to też człowiek, a szczęsliwa matka to szczęśliwe dziecko. Córka jest zdrowiutka, rośnie i przybiera na wadze prawidłowo. Jest świetną, pogodną dziewczynką i nie czuję się gorszą matką dlatego, że nie kp.

O super tekst, dziękuję! Jakby o mnie pisany też urodziłam a właściwie wyrwano mi dziecko z brzucha w 36 tyg leżał na oiomie karmiony był sondą i nikt nie rozumiał, że nie potrafił złapać piersi po takich przejściach. Oh ja zła matka, że dałam w końcu mm..

W szpitalu z terrorem laktacyjnym się nie spotkalam, rodziłam w Niemczech. Od razu po porodzie pytanie czy chcę karmić piersią czy butlą, chciałam piersią więc przystawili dziecię i ok. Szkoda ze tylko raz pomogli a potem mieli gdzieś, a ja dumałam czy ona dobrze ssie czy nie i dlaczego ja nie mam jej czym karmić. Już w szpitalu dokarmiałam butlą bo się z głodu darła. Z wyborem mleka pomogła mi położna, tu nie ma wielkiego problemu – na szczęście. Mówiła nawet że jesli mnie to psychicznie wykańcza to mam to rzucic w diabły. Pocieszała że nie jestem złą matką przez to że karmię mlekiem z proszku. Teraz w domu próbujemy karmić mieszanie ale idzie to opornie, mam wrażenie że dziecko się męczy tym przystawianiem ciągle do pustych piersi. Ale kazdy zadaje to pytanie, Karmisz? Rodzina, znajomi trują że za wczesnie rezygnować bo dopiero 3 tygodnie…w internecie kazdy przekonuje zeby nie dokarmiać i że kazda matka ma pokarmu ile trzeba. Na moim przykładzie widzę że to nie działa. Dziecko wcina pół wielkiej butli i wreszcie przestaje szukać dziobem gdzie jest jedzenie :). A ile się nasłuchałam jakie to mleko drogie, ile to zachodu z butelkami, a na wyjezdzie to juz ogólnie tragedia bo trzeba to wozic, i w nocy wstawac trzeba i mleko robić…Karmienie piersią przeciez jest takie wygodne, ciągle siedzę na fotelu otoczona poduchami, dziecko przysypia, ludzi nie widuję bo mi niezręcznie np. przy moim szefie (którego bardzo lubię) cyce wywalać.
To jest najgorsze 3 tygodnie w moim zyciu, warczę już na to dziecko i mam chęć wyjść i zostawić ją i nigdy nie wracać. Śpię po 3 godziny i kręci mi sie juz w glowie..I co słyszę jak juz mówię ze zrezygnowałam? Że jestem za leniwa i dałabym radę jeszcze tydzień i wtedy juz na pewno się uda i będzie git. I żę teraz to pewnie kryzys laktacyjny 3 tygodnia. Ja mam od początu kryzys laktacyjny więc o co chodzi. ?? Ludzie są cudowni…nie wiem czemu nie umiem się nie przejmować tym co mowią. A ja się zastanawiam jak kobiety, które mówią że dziecko non stop do 3 miesiąca wisiało na piersi godzinami prawie bez przerw, wychodziły z dzieckiem na spacer, albo jezdziły do kontroli do szpitala. Ja mam wrażenie że przez to ciągłe wiszenie i przystawianie dziecko nie umie zasnąć mi bez cyca, a ja jestem smoczkiem….
Chyba będę teraz odpowiadać że głodzę…trzeba być twardym…póki co jak słyszę pytanie o karmienie to mam chęc zniknąć.
Dziękuję Ci za ten mądry wpis, porzebuję teraz często takie coś przeczytać. Przez chwilę się nie czuję jak zła, leniwa matka co truje własną córkę.

No i słusznie. 🙂

Czesc WIola, fajny blog!!
Ja karmilam A do konca 9 miesiaca, kiedy to postanowil zaprzestac picia mleka w jakiekolwiek postaci. I wspominam te pierwsze 9 miesiecy wspaniale! Bardzo dlugo potem brakowalo mi tej bliskosci jak podczas karmienia, tej chwili wyciszenia i czulosci. To, ze w ogole mialam laktacje bylo wynikiem mojego samozaparcia i ciezkiej nad tym pracy, bo przeciez A po operacji nie mogl byc karmiony przez 2 tygodnie. Potem w 6 tygodniu przyszedl kryzys, zrodelko wyschlo, a ja poczulam, ze jestem do niczego i znowu walczylam.
Ale mnie nikt z boku nie naciskal, nie zmuszal. Tak czulam i tak zrobilam. I powiem wiecej- tez spotkalam sie z glosami oburzenia w druga strone: jak to ja moge karmic dziecko mlekiem nat. dluzej niz pol roku? To takie obrzydliwe, co na to moj maz? Czy go nie razi po oczach?
Jak ktos chce skrytykowac to zawsze sobie temat znajdzie- ze dajesz mm, ze nie dajesz …

Uwazam, ze w Polsce opieka medyczna (bo przeciez juz nie sluzba ;)) podchodzi do tematu karmienia mlekiem naturalnym bez konsekwencji! Z jednej strony nie wolno namawiac do karmienia mm, a z drugiej kobiety nie doswiadczaja zadnej pomocy ze strony personelu, zadnego fachowego wsparcia odnosnie techniki czy wlasciwej diety. W Polsce kobiecie karmiacej zaleca sie zycie o chlebie i wodzie, bo tak zdrowiej, a na zachodzie wrecz namawiaja do jedzenia wszystkiego! Ja po porodzie dostalam kanapke z ogorkiem, jogurt truskawkowy i sok ananasowy do picia! Kazali tylko obserwowac reakcje dziecka i wtedy ewentualnie cos odstawiac.
W Finlandii odsetek kobiet karmiacych piersia do ukonczenia 4 miesiaca zycia wynosi 80%, Ale tutaj kobiety przez caly okres karmienia otrzymuja realna pomoc, wsparcie, nawet bank mleka i wypozyczalnie profesjonalnych laktatorow. W Polsce tymczasem kobiety sa terroryzowane by karmic, ale pozostawione same sobie. I zamiast kojarzyc karmienie piersia z czyms przyjemnym i naturalnym miotaja sie, przechodza katusze, bo zle przystawiaja, denerwuja sie, dziecko tez sie stresuje i zle ssie raniac piersi, lykajac powietrze, potem kolki, baki itp. Nie dziwie sie wiec, ze przechodza na mm.

Moje podejscie jest takie, ze ja sie nie wtracam w wychowanie i karmienie innych dzieci. Nie zauwazylam tez, aby ktorekolwiek w przedszkolu mialo wypisane na czole: bylem karmiony mm, bylem karmiony mlekiem z piersi.

Nie mniej jednak nie zgadzam sie z teza z jednego z komentarzy, ze kobiety karmiace mm madrzej rozszerzaja dziecku pozniejsza diete. To totalna bzdura i glupota tak generalizowac. Wy podchodzicie odpowiedzialnie do wyboru mm i staracie sie wybrac najlepsze, a my karmiac piersia tez uwazamy, ze robimy najlepiej i najzdrowiej i chcemy kontynuowac ten sposob zywienia pozniej. Ja tez latalam w poszukiwaniu najlepszych jarzyn, jajek, miesa. I tez nie karmilam niemowlaka pasztetem 😉

Pozdrawiam!
Xonia

Problem niezmiernie wazny! Bardzo podoba mi sie poina, ktora zakonczylas swoj wpis.
Wazne jest nie ocenianie innych i nie mieszanie sie w prywatne i intymne wybory.

Ja mam rocznego chlopca na stanie, wychowujemy go w duchu rodzicielstwa bliskosci.
NIedawno oberwalo mi sie od pewnej zaprzyjaznionej mamy, kiedy jej powiedzialam, ze jeszcze syna karmie piersia i ze spimy w trojke w jednym lozku. Bylo mi bardzo przykro, gdyz sa to bardzo indywidualane wybory.
NIkt nie proboje nam mowic czy do sypialni z partnerem zabierac piorko czy pejcz, czemu wiec w tej materii ludzie chca byc eksperatmi? Tak dlugo jak dziecko otoczone jest wlasciwa opieka i nie dzieje mu sie krzywda to nasza prywatna sprawa!

Mieszkam w UK, tu niewiele matek przyjezdza na porodowke z zamiarem karmienia.
Ciagle wspominam dziewczyne, ktora lezala na przeciwko mnie w sali poporodowej, w swojej szpitalnej torbie miala dwie zgrzewki: jedna z MM w jednorazowych butelkach ze smoczkiem, a druga z puszkami coca-coli.
To nieodosbniona historia, a kolejne pokolenie butelkowych z przekonania matek.
Nikt ich nie krytykuje, nieocenia, maja prawo do wlasncyh wyborow.

Natomiast ja prawie kazdego dnia w tym dziwnym kraju musze tlumaczyc sie przed przedstawicielami sluzby zdrowia, niepolskimi kolezankami albo innymi osobami zwiaznymi zawodowo z dziecmi z moich wyborow dotyczacych wychowania mojego syna. A ze wyborow niezgodnych z ogolnie przyjetymi dokonalam sporo, to zamiast wdawac sie w dyskusje, zmieniam temat, zbywam anegdotka, albo mniej lub bardziej niewinnym klamstwem.

Moja historia jest podobna. Też nie wyobrażałam sobie że nie będę karmić piersią, chociaż wiedziałam iż nie będzie mi łatwo (mam wklęsłe sutki). Przeczytałam wszystko co się da, kupiłam nakładki formujące, stosowałam masaże, żeby te sutki wyszły. No i najważniejsze wierzyłam, że się uda do tego stopnia że nie czytałam nic na temat karmienia mm, nie kupiłam nawet smoczka bo to przecież zaburza ssanie. Nie zapomnę jak moja mama miesiąc przed moim porodem zadzwoniła do mnie i w trakcie rozmowy zapytała się czy kupiłam butelki, bo jak wrócił ze mną do domu to ja nie chciałam pić z cycka a oni nie byli na to przygotowani i zrobili mi mleko w butelce po piwie z pożyczonym smoczkiem. Pamiętam że strasznie się zdenerwowałam na mamę, powiedziałam że zemną tak nie będzie, że ja zrobię wszystko żeby się udało. Oczywiście wszystko zweryfikowało życie. Urodziłam tydzień po terminie i najbardziej bałam się, że będę miała cesarkę bo przecież poród SN najlepiej wpływa na laktację. Sam poród szkoda gadać, ale najbardziej bałam się że nie uda mi się nakarmić córki, jak ona złapie brodawkę i sutek. Nie będę się rozpisywać jak wszyscy są pomocni na oddziale położniczym. Niech Pani przystawia dziecko wyciągnie sutek. Tak mi powyciągało że miałam jeden wielki strup. Wyleczyłam piersi i znowu spróbowałam kp Moja córeczka nie najadała się i ciągle płakała. Gdy okazało się że mam obniżoną macice i wypada mi pochwa zrezygnowałam z karmienia piersią, gdyż brak miesiączki obniża poziom estrogenów, które ujędrniają tkanki, więc dalsze karmienie to ryzyko że sprawa się pogorszy. Zrobiłam to świadomie i nie chciałam się usprawiedliwiać. Najgorsze w tym wszystkim jest to że po nocach śni mi się jak karmie piersią, że nawet na mleku które kupuje pisze że mleko matki jest najlepsze. Mam wyrzuty, bo na portalach dla dzieci ciągle czytam jakie te mieszanki zawierają paskudztwa i jak ja truje swoje dziecko. Twój wpis droga matko wariatko jest głosem wielu osób, a te które w komentarzach opisały swoje historie, to tylko szczyt góry. Moim zdaniem lobby kp wynika po prostu z tego że Polska podpisała jakiś dokument który zabrania reklamy i promocji mleka początkowego. Moim zdaniem nikt nikomu nie powinien narzucać jak ma karmić swoje dziecko, gdyż jest niewiele osób które podały swojemu dziecku mm bo tak będzie wygodniej, myślę że w większości była to konieczność (bo czy nie jest najważniejsze by dziecko było najedzone a nie głodne).
Mnie zastanawia tylko jedno, czy mleko matki pozbawione jest tych wszystkich szkodliwych substancji, które spożywamy, wdychamy lub mamy kontakt przez skórę. To tak na marginesie. Pozdrawiam

Droga Matko Wariatko!

Dzięki za ten wpis! …wiem że wiele jest podobnych wpisów w internecie i mam te z sporo znajomych które miały podobny problem, nie mniej jednak twój wpis pomógł mi się pozbyć poczucia winy o kolejne 10%
Mój Leoś ma 2 miesiące, dopiero wprowadzam mm tak aby stopniowo zakończyć karmienie piersią, ale nie wdając się w szczegóły męczę się z tym strasznie i pomimo ogromnego wsparcia mojego partnera oraz mojego lekarza który mi ciągle powtarza abym nie dała się wkęcić w nagonkę na karmienie piersią jako jedyne słuszne to mam wyrzuty sumienia że bezpowrotnie zabiorę coś mojemu dziecku i że oczywiście wyląduje w grupie ” zła matka”.
Jak widać na mnie też zadziałało lobby o karmieniu piersią- a nie powinno, a na pewno nie w ten sposób gdyż ja tak samo kocham swoje dziecko jak mamy które będą karmiły przez rok, tak samo będę dbała o rozwój swojego maluszka jak mamy które nie miały problemów z laktacją i tam głeboko w środku wiem że moje dziecko będzie szczęśliwe i radosne tylko to te jak wspomiałaś „życzliwe osoby”, społeczeństwo, system robi mi miazgę z mózgu a ja głupia daje się im.
Ale dzięki twojemu wpisowi mniej 🙂

Dzień dobry. Jestem mamą karmiącą butlą od samego początku właściwie, wciskającą mu paszę dla niemowląt.
😀

Ewo! Kazdy ma prawo wyboru!!! W dzisiejszym swiecie nie jest łatwe karmić piersią chociażby ze względu na pracę, obowiązki. Wiele kobiet prowadzi swoje firmy, których nie zamkną na parę miesiecy, tak było w moim przypadku. Drugiego dziecka też nie będę karmić i to świadomie od samego początku! Szkoda czasu i nerwów. Mam duże piersi, było to dla mnie mega krepujące, trchnicznie sobie z tym nie radzilam. Nie uważam, ze skrzywdzilam tym swoje dziecko. Ma swietna wiez zarówno z mama i tata dzieki temu! I dobrze mi z moim wyborem. Aha! Zadna reklama nie sklonila mnie do tego wyboru, po prostu zycie.

Naprawdę nie rozumiem jak można pisać o lobby kp kiedy w tym kraju dzieci karmionych piersią powyżej trzeciego miesiąca życia jest tylko ok 10%. Rozumiem Twój żal, ale zauważ, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia i bądź bardziej obiektywna. Patrzysz na to przez pryzmat swoich poglądów i wspomnień. Niestety jak dowodzą badania lobby mm naprawdę jest wielkie i tak, wiele kobiet kupuje jakieś mleko lub korzysta z darmowych próbek tylko dlatego, że są tańsze i za darmo. Sama patrząc od drugiej strony widzę wszystko całkiem inaczej. Słyszałam komentarz „co z ciebie za matka, dziecko głodzisz” tylko dlatego, że moja córka była chuda (nie za chuda). Milion razy słyszałam oburzone „jeszcze karmisz?” gdy dzieci miały powyżej szóstego miesiąca życia. Naprawdę mi przykro, że skotkało Cię to wszystko i że tak się poczułaś przez to, ale nie oszukujmy się w świecie, gdzie jest tak niski odsetek kobiet karmiących naturalnie mówić o lobby kp jest po prostu żartem lub totalnym brakiem wiedzy.

Świetny artykuł ! Wreszcie ktoś poruszyl ten temat. W mojej opinii od jakiegos czasu trwa swego rodzaju nagonka na mamy butelkowe począwszy od szpitali po tzw. Życzliwych. Karmienie piersia lub butelka to jedynie sprawa matki.

A mnie jak dotąd nie skusily reklamy mm a cora w maju będzie miała 2latka.karnie ja nadal dlatego ze MAM taka możliwość i chce to robić.STARSZA core karmilam 8 miesięcy bo na tyle pozwoliła mi praca potem przeszlismy na mm i jakoś nie uważam ze to krzywda jakąś była..wystarczy swoj rozum mieć i co najważniejsze liczyć siły a nie zamiary i postępować wg własnego poglądu.

Hmm, ja urodziłam synka naturalnie, karmiłam małego 8 miesięcy piersią, ale nie o tym. W żadnym momencie nie czułam się lepiej od mam karmiących butlą i tych, które musiały zostać poddane cesarskiemu cięciu. Nigdy nie uważałam, że są gorsze itd, to sprawa indywidualna i INTYMNA, więc myślenie, że taka matka jest gorsza/lepsza to jakieś zabobony. Nie dajmy się zwariować.