Eric Carle to człowiek instytucja – pisarz, malarz, ilustrator, założyciel muzeum ilustracji dziecięcej. Jego książki przetłumaczono na kilkadziesiąt języków, a charakterystyczne ilustracje rozpoznawane są na całym świecie.

„Bardzo głodna gąsienica”

Nasza miłość do pana Erica rozpoczęła się wraz z kupnem pierwszej książki, którą była „Bardzo głodna gąsienica”. Jaśko miał wtedy jakoś pół roku i bardzo interesowały go dziurki w owocach, które wygryzła tytułowa gąsienica. Wałkowaliśmy tę pozycję kilkanaście razy dziennie. Historia małej bohaterki, której apetyt rósł od poniedziałku z każdym kolejnym dniem (pierwszego dnia zjadła jedno jabłko, drugiego dwie gruszki, trzeciego trzy śliwki…). A w sobotę mała pierścienica poszła na całość i wciągnęła na raz takie przysmaki jak: lody w wafelku, kiszony ogórek, kawałek sera, cząstka arbuza, duży lizak, serdelek.. Ktoś mógłby przypuszczać, że takie zachcianki zostały podyktowane stanem „błogosławionym”, gdyż – jak wiadomo – gąsienice są obojnakami, więc zapładniają się same. Dobra, dobra, zagalopowałam się. Już wracam na ziemię.

Książkę polecam bardzo, bardzo. I to od niej polecam zacząć przygodę z twórczością pana Erica. Zapewniam Was, że już po dwóch dniach będziecie znali ją na pamięć.

Do kupienia tutaj – Bardzo głodna gąsienica

„Czy chcesz być moim przyjacielem?”

To druga książka pana Carle’a, którą kupiliśmy. Jaśko miał wtedy około roku i wszystkich w rodzinie zachwycił reakcją na tę pozycję. Książka przedstawia historię małej myszki, która wśród zwierząt szukała przyjaciela. Prawie wszystkie nie były zainteresowane tą propozycją. Prawie, bo ostatecznie myszce się udało i poznała inną myszkę, z którą razem schowały się przed wężem chcącym je pożreć. Książka ma bardzo ciekawą formę (jak to u Carle’a) – uczy dziecko rozpoznawania zwierząt po ich ogonach (myszka podchodzi od tyłu do każdego). Poza tym uczy też cierpliwości, wytrwałości w dążeniu do celów i tego, że nasze starania w końcu zostaną nagrodzone. Ale ja nie o tym. Miałam napisać, jak Jaśko zareagował na tę historię. Otóż moje roczne dziecko płakało nad losem myszki, kiedy to każde kolejne zwierzę jej odmawiało. Naprawdę. To było niesamowite. Gdy przeglądałam z nim książeczkę i opowiadałam o zwierzętach, był spokojny. Gdy zmieniałam treść i mówiłam mu, że każde z tych zwierząt chce być przyjacielem myszki, był spokojny. Ale gdy tylko któreś zwierzę mówiło myszce, że nie chce być jej przyjacielem, moje dziecko uruchamiało syrenę i morze łez. Przetestujcie na Waszych maluchach.

Do kupienia tutaj – Czy chcesz być moim przyjacielem

„Od stóp do głów”

Książka geniusz. Bardzo prosta w swej formie – pokazuje, jakie czynności wykonują poszczególne zwierzęta – ale jakże angażująca malucha! Uwielbiam patrzeć, jak Jaśko sam sięga po ten tytuł, otwiera i zaczyna robić, to co zwierzaki w książce. Mega rozczulający widok.

Niestety, w tej chwili jest chyba niedostępna

„Moja pierwsza książka o kolorach”, „Moja pierwsza książka o słowach”, „Moja pierwsza książka o liczbach”

Trzy tytuły oparte na tej samej zasadzie – „dopasuj podpisy i kolory/cyfry/podpisy po angielsku do ilustracji”. Wszystkie bardzo lubiane przez Jaśka. Co widać na zdjęciach – nie pozwolił mi w spokoju zrobić zdjęć i zwinął „Kolory”.

Do kupienia np. tutaj – Moja pierwsza książka o

„Pajączek”

Historia o pajączku, który wije swoją sieć. Na każdej stronie przychodzi do niego inne zwierzątko, które namawia go na wspólne spędzenie czasu. Pajączek je olewa i pracuje dalej. Ostatnim zwierzątkiem chcącym spędzić czas z pajączkiem, jest kogut, który namawia go do wspólnego złapania muchy. I jego pajączek olewa. Do skończonej już sieci wpada mucha, a pajączek może spokojnie iść spać. Brakuje mi tutaj jakiejś mądrej pointy. Rysuje się przed nami obraz pracoholika bez znajomych. No, ale możemy założyć, że następnego dnia pajączek urządził imprezę dla swoich przyjaciół.

Eric Carle nie byłby Ericiem Carlem, gdyby i w tej książce nie zadbał o jakiś specjalny dodatek. Tutaj jest nim wypukła pajęcza sieć oraz mucha, które można odszukać na kartach z zamkniętymi oczami.

Do kupienia tutaj – Pajączek

„Biedronka”

Bardzo fajny sposób na zaznajomienie dziecka z zegarkiem. „Biedronka” to historia o bardzo walecznej biedronce, która zaczepia inne zwierzęta, chce z nimi walczyć. Po czym, gdy tamte są gotowe do ataku, biedronka mówi, że są za małe, żeby z nią walczyć i sama bierze nogi za pas. Na początku podchodziłam do tej książki sceptycznie, ale przekonałam się do niej. Dzięki niej możemy dziecku pokazać pewien typ ludzi – takich, jak biedronka.

Do kupienia tutaj – Biedronka