Szumiący miś Whisbear, Woombie, Tula – recenzja gadżetów dla niemowląt

Szumiący miś Whisbear, Woombie, Tula i wiele innych gadżetów – wielu młodych rodziców zastanawia się nad zakupem tych produktów. Recenzje wszystkich znajdziecie w tym wpisie. Ale zacznijmy od początku.

Pan Harvey Karp, ekspert od rozwoju maluchów, twórca książki „Najszczęśliwsze dziecko w okolicy”, uważa, że każdemu dziecku należy w pierwszych miesiącach życia zapewnić warunki jak najbardziej zbliżone do życia płodowego, aby maluch był szczęśliwy i spokojny. Karp stworzył też pojęcie „czwartego trymestru”. Czyli czasu, kiedy noworodek nie bardzo wie, co się dzieje i jak to się stało, że przed chwilą z każdej strony było ciepło, ciasno, szumiąco i niemal ciągle w ruchu, a tu nagle tyle zmian. Dlatego też powinno się zapewnić dziecku jak najmniejszy szok poznawczy.

Jako że moje dziecko nie zaznało dobrodziejstw trzeciego trymestru ciąży, po przedwczesnym porodzie wpadłam w szał zakupowy. Chciałam w jak najlepszy sposób odzwierciedlić warunki prenatalne poza brzuchem. Harvey Karp opracował metodę 5S, dzięki której maluch w znacznie łagodniejszy sposób przechodzi ze środowiska płodowego do świata, w którym będzie od tej chwili funkcjonował jako odrębny byt. Metoda 5S to nic innego jak sposoby na uspokojenie niemowlęcia. Karp zaliczał do nich: opatulanie (spowijanie), kładzenie dziecka na brzuszku lub na boczku, szumy, kołysanie i ssanie.

Niestety, nawet najlepsza matka nie dałaby rady być przez całą dobę kołyską, smoczkiem czy też szumieć dziecku nad uchem. Dziś więc o gadżetach, które mają na celu oswojenie malucha z zupełnie nową rzeczywistością, w której się znalazły.

Woombie

Co to jest to Woombie? Producent pisze, że:

Woombie® pozwala przejść Twojemu dziecku ze środowiska wodnego (brzuch Mamy) do świata lądowego. Dzięki swojej unikalnej, opatentowanej konstrukcji odtwarza małemu Człowiekowi warunki, do których zdążył się przyzwyczaić,w trakcie ciąży.

Brzmi super, prawda? Przed zakupem poszukałam jeszcze opinii o tym cudzie. Po przeczytaniu samych ochów i achów stwierdziłam, że muszę to mieć. Wszyscy wychwalali Woombie pod niebiosa. Pisali, że dziecko wreszcie zaczęło przesypiać noce. Co prawda moje dziecko przesypia noce (budzi się max. raz na karmienie), a problem jest raczej ze spaniem w dzień i usypianiem na noc. Podeszłam więc do tematu usypiania w Woombie po kąpieli. Nie będę opisywać, co się wtedy działo, żeby nie rzucać wulgaryzmami. Generalnie dziecko wygląda w tym jak skrzyżowanie małej gąsienicy z niemowlęcym pacjentem skrępowym na oddziale zamkniętym. Niby maluch lubi, jak jest mu ciasno. Czuje się jak w brzuchu, uspokaja się. Niestety, nie każdy. Efekt może być zupełnie odwrotny. Zresztą sama nie chciałabym być tak zwinięta.

Do kupienia tutaj – Woombie

Chusty, nosidło Tula

Chusty mam dwie. Elastyczną i tkaną. Tkaną dostałam, jak Jaśko był mały. Liczyłam na to, że moje nieodkładalne dziecko da się w niej nosić. Niestety, zanim się omotałam, miałam ochotę sama zgłosić się na oddział psychiatryczny. Jaśko nienawidził być skrępowany. Myślałam, że z Witkiem będzie podobnie, skoro niecierpi Woombie. Z tkaną bałam się nawet próbować, bo żeby dobrze się w nią omotać, trzeba motać się z dzieckiem. Moje nie mają tyle cierpliwości. Ja też nie. Postanowiłam zaryzykować jeszcze z chustą elastyczną, przy której najpierw można się omotać, a potem włożyć w nią dziecko. Początki były dosyć trudne, ale udało się. Co prawda chusta wykorzystywana jest głównie na spacerach (niestety, moje dziecko okazało się być niewózkowe), bo w domu używanie jej mija się nieco z celem – omotany Witek pozwala mi tylko na chodzenie. Usiąść czy stać nie mogę. Zostają nam więc same spacery. Ale dobre i to. Mam też nosidło Tula, które czeka jeszcze na okres swej świetności. Kupiłam do niego wkładkę dla niemowlaka, ale potem doczytałam gdzieś (tak, tak, wiem – „gdzieś” jest bardzo wiarygodnym źródłem, ale naprawdę nie pamiętam gdzie), że nie jest to najlepsze rozwiązanie dla małego kręgosłupa i lepiej poczekać na ten moment, kiedy dziecko zacznie siedzieć, a sama wkładka została raczej stworzona na rynek amerykański, który przyjmie wszystko.

Tula do kupienia tutaj – Tula nosidło ergonomiczne

Chusta tkana do kupienia tutaj – Chusta Womar Zaffiro

Chusta elastyczna do kupienia tutaj – chusta Babylonia

Cocoonababy

Cudowna rzecz. Szkoda tylko, że niedoceniana przez moje dziecko. Witek chce spać tylko na brzuchu. Gdy zaśnie głębokim snem czasami przekładam go do Cocoonababy. Ten materacyk taka jakby naturalna forma terapii – Cocoonababy umożliwia dziecku optymalną pozycję leżenia. Wspiera prawidłowy rozwój stawów i głowy (zapobiega odkształceniom). Dziecko śpi w pozycji zbliżonej do pozycji płodowej. Materacyk został zaprojektowany przez francuską położną i kinezyterapeutkę. Lekko pochylona pozycja łagodzi objawy refluksu i kolki, a pozycja bioder i kolan jest doskonała dla prawidłowego rozwoju dziecka. Poza tym przy takim ułożeniu ograniczane są mimowolne odruchy (np. odruch moro), które wybudzają malucha.

Materacyk do kupienia tutaj – Cocoonababy

Szumiący miś Whisbear

Nasz szumiący miś Whisbear został kupiony jakoś w pierwszej połowie ostatniej ciąży. Instrukcję wyrzuciłam. Bo co może być skomplikowanego we włączeniu misia? Włączyć i wyłączyć umiałam. Gdy Witek się urodził, stwierdziłam, że kiepski ten szum, bo moje dziecko jest zdecydowanie głośniejsze od niego. Wyciągnęłam mechanizm z miśka i położyłam w łóżeczku. Niestety, dziecko nadal było głośniejsze. Lipa. Pisałam Wam o tym na Facebooku. Po kilku dniach napisała do mnie pani Zuzia od marki szumiący miś Whisbear i uświadomiła, że mechanizm ma osiem stopni głośności (co oczywiście było napisane w instrukcji). Czytajcie więc instrukcje. Nawet od misiów. W instrukcji możecie też przeczytać, w jaki sposób możecie zapewnić Waszemu misiowi dożywotnią gwarancję. Pani Zuzia podesłała mi również misia z nowym systemem CrySensor z czujnikiem dźwięku. Czujnik ten sprawia, że szumiący miś Whisbear uruchamia się, gdy dziecko zaczyna marudzić czy płakać. Naprawdę genialna sprawa. Wcześniej, gdy Witek na chwilę się przebudzał, biegałam do niego co chwilę, bo może trzeba go pogłaskać, włączyć trochę szumu. A gdy dobiegałam, okazywało się, że śpi w najlepsze. Teraz gdy tylko stęknie, szumiący miś Whisbear sam uruchamia szum. Fajną rzeczą, którą ma ten nowy system, a której nie miał poprzedni, jest to, że szum nie wyłącza się nagle, tylko zaczyna powoli cichnąć.

Szumiący miś Wishbear do kupienia tutaj – Szumiący miś Wishbear z systemem Crysensor

Cuski

Cuski to coś, czego nie widziałam na oczy, ale pasowało mi do tego zestawienia. Zastanawiałam się nad kupnem, choć na logikę wydaje mi się, że to nie może działać. O co chodzi? Cuski to taka przytulanka, która wchłania zapach mamy, dzięki czemu podczas snu dziecku wydaje się, że mama jest blisko. Próbowałam Witka położyć spać z moją koszulką, którą nosiłam przez cały dzień. Nie dał się oszukać. Nie wiem więc, czy taka przytulanka działa na jakiekolwiek dziecko. Poza tym szkoda, że Cuski mają głowę. Witek śpi tylko na brzuchu. Gdyby nie ta głowa, mogłabym położyć go na takim Cuski.

Do kupienia tutaj – CUSKI

Suszarka, aplikacje

Suszarka to nieodłączny element pokoju naszych niemowląt. Do dziś pamiętam ten magiczny dzień, gdy w czasie kolejnego szalonego dnia odpaliliśmy po raz pierwszy suszarkę. Nastała cisza. Tzn. suszarka buczała, ale dziecko słuchało jak zaczarowane. Od tego czasu suszarka pomaga nam w ekstremalnych sytuacjach. Poza domem używamy aplikacji. Mam zainstalowane: White Noise oraz Baby Sleep. Na spacerach towarzyszy nam też często szumiący miś Whisbear lub sam mechanizm szumiący z misia.

Będąc w ciąży pisałam Wam o urządzeniu, dzięki któremu mogłam podsłuchiwać Witkowe bicie serca. Poza podsłuchiwaniem dziecka, można było podsłuchać również odgłosy ze swojego brzucha, które słyszy dziecko. Wiecie, że ten szum, który słyszeliście na usg to nie są zakłócenia z urządzenia, a właśnie takie odgłosy wydaje Wasz brzuch? Postanowiłam nagrać dla Was odgłos mojego brzucha z biciem serca. Być może przyda się jakiemuś maluchowi.

Huśtawki, bujaki

Huśtanie, bujanie pełnią ogromnie ważną rolę. Do czasu porodu dziecko było nieustannie bujane w brzuchu. Doskonale go to stymulowało. Huśtawek nie mogło więc u nas zabraknąć. Po Jaśku mamy huśtawkę Fisher Price. Bardzo dobrze się przy nim sprawdziła. Fajne jest w niej to, że buja na boki oraz w przód i tył. Najlepsze dla stymulacji małego mózgu są ruchy w każdym kierunku.

Niedawno trafiłam na cudowną huśtawkę multisensoryczną Memola. Co prawda cena zabija, ale jest to genialna rzecz działająca zbawiennie na układ przedsionkowy malucha. W domu mamy huśtawki z Ikei, które działają na tej samej zasadzie, a są dziesięć razy tańsze. Polecam bardzo te ikeowe. Niewielkim kosztem możemy zapewnić dziecku seanse integracji sensorycznej.

Bujak również mamy po Jaśku. Sprawdził się przy nim naprawdę super. Jasiek często był w nim usypiany, gdy nasze ręce już nie dawały rady. Zastępował też na początku krzesełko do karmienia – nie chciałam sadzać niesiedzącego dziecka. Jadł w pozycji półleżącej.

Huśtawka Fisher Price do kupienia tutaj – Huśtawka Króliczek

Huśtawki Ikeowe do kupienia w ikei.

Bujaczek Babybjoern do kupienia tutaj – Leżaczek BabyBjoern

Memola

Kołyska kosz Mojżesza

Kołyska to według mnie taka uboższa wersja huśtawki. Właściwie zamiast kołyski mamy kosz Mojżesza. Też jeszcze po Jaśku. Nie wiem, jak inne dzieci śpią w kołyskach, ale moje zawsze wpadają w jeden albo drugi kąt i kołyska stoi przekrzywiona, a dziecko leży w tym zagłębieniu. Kosz sprawdził nam się głównie wtedy, gdy po pierwszym porodzie mieszkaliśmy przez dwa miesiące u moich rodziców, gdzie nie było miejsca na łóżeczko. Teraz Witek spał w koszu jakoś dwa pierwsze tygodnie, bo chciałam go mieć na początku przy sobie w sypialni. Potem przeniósł się do swojego pokoju.

Kosz Mojżesza marki oBaby już jest chyba niedostępny.

Tak wygląda moje kompletnie subiektywne zestawienie gadżetów. Jednak każde dziecko jest inne, ma inne potrzeby. Rodzice również. Choć w przypadku większości dzieci może sprawdzić się to, co na high need baby zupełnie nie zadziała. Na moje hajnidy zdecydowanie działała huśtawka i szumiący miś Whisbear.

I jeszcze jednak mała rada od cioci Wioli (szczególnie dla rodziców high need baby) – gdy ktoś próbuje Wam dawać rady, jak macie zajmować się swoim nieodkładalnym dzieckiem, weźcie kilka głębszych oddechów i pomyślcie o słońcu zachodzącym na maledwiskiej wyspie na Oceanie Indyjskim. Jeżeli ktoś nie miał do czynienia z takim dzieckiem, to NIGDY nie zrozumie Waszej sytuacji. A jeśli będzie Wam wmawiać, że jest to kwestia wychowania (tak, tak – wychowania niemowlęcia!), to po prostu podziękujcie za rozmowę i starajcie się nie rozpłakać czy też nie palnąć swojego rozmówcę. Nawet dziś usłyszałam od pani na spacerze, że przyzwyczaiłam dziecko do noszenia i dlatego nie chce jeździć w wózku. No tak, rzeczywiście – sama sobie zrobiłam pod górę. Ile ja bym dała, żeby moje dziecko jeździło w wózku. Jaśko akurat jeździł, ale też trzeba było się z nim trochę nagimnastykować, żeby udało się go włożyć do wózka. Najlepiej byłoby go wrzucić w trakcie jazdy. Gdy zaczął chodzić, odwózkował się kompletnie. Teraz trafił mi się jeszcze bardziej wymagający egzemplarz. Mam nadzieję że kiedyś mnie za to ozłocą.

To tyle o gadżetach. Jeżeli szukacie prezentu dla niemowlaka, polecam zajrzeć tutaj – prezent dla niemowlaka