pkt 4. Mój ulubiony.

W ogole jest jakaś chora mania na bycie patykiem tuż po porodzie. Ostatnio zrobił się wysyp maluchów. Wiele moich koleżanek urodziło dzieci tuż po mnie.. Gdy pytałam je jak się czują, jak maluszek odpowiadały: „Wspaniale, już wchodzę w jeansy sprzed ciąży” … ;/
CO sie dzieje?

U mnie teraz furore robi „z kim zostawilas dziecko”…z cyganami odpowiadam:) aaa i najlepsze przy kapieli „uwazaj bo zamoczysz mu uszy”-a ty jak sie kapiesz to swoich nie zamaczasz? (boja sie,ze woda mu sie wleje do mozgu chyba),poza tym tata go tak kapie ( jego tata uczy plywac)…niestety pytania o karmienie bolaly najbardziej,ale odpowiadam teraz po Twoim artykule „nie glodze” miny bezcenne:)

uwielbiam takie pytania/ rady;/ mnie irytuję to, że (zwłaszcza pokolenie babć tak ma), że jak dziecko się trochę ubrudzi to już jest megakatastrofa, trzeba zaraz przebrać, umyć i w ogóle. Moja córcia szybko sama zaczęła jeść, oczywiście z daleka od dywanu ją sadzałam do stołu, bo sajgon robila nieziemski. Ale ja byłam zadowolona, że młoda je i że sama, a ona też zadowolona. A moja teściowa jak to widziała, to latała co chwilę z chusteczkami i serwetkami, żeby zaraz ją wycierać, żeby się nie ubrudziła.
teraz jestem w drugiej ciąży, będzie znów dziewczynka i czasem mam wrażenie, że ludzie usiłują mnie pocieszyć, że to nie chłopiec, ze znów dziewczynka, że nie będę mieć „parki”. Jakby drugie dziecko tej samej płci było jakąś tragedią;/
No ale ogólnie to nauczyłam się puszczać mimo uszu wszelkie uwagi. Teraz tylko słucham ich z uśmiechem, przytakuję…..i robię po swojemu:D

A do świeżo upieczonego taty na przykład:

„To pewnie teraz każdy powód jest dobry żeby wyjść z domu albo później wrócić z pracy?”

Zbyt często zakłada się że ojciec zrobił swoje te parę miesięcy temu i teraz tylko czeka aż minie kilkanaście lat żeby przed tv z latoroślą browara obalić, umywając ręce od całej reszty.

Może ze swojej perspektywy też podobne zestawienie sklecę 🙂

oj znam to wszystko i wiecej… jestem matką 4 – ki dzieci najstarsza córka 11 a najmłodzszy syn 3 lata…. pierwszą moją zasadą jest WYPIEŚĆ, WYTUL I WYCAŁUJ, a drugą DZIECI MUSZĄ BYĆ SAMODZIELNE ( nie ważne ile przy tym zrobią bałaganu),trzecia DZIECKO MA „OBOWIĄZEK” SIĘ OBRÓDZIĆ GDY SIĘ BAWI, A DROBNE SINIAKI I ZADRAPANIA TO TROFEA …efekty: starsze córki przychodzą do mnie i opowiadają same o swoich problemach i radościach ( miłostkach też), młodsi synowie umieją sami zrobić sobie płatki ( zimne mleko) i kanapki ( pokrojony chleb i wędlinka, ser, dżem)co dziennie rano wożę dzieci do szkoły i przedszkola 50 km( bo dobre placówki) więc wstaję co dziennie o 5.30 za to w soboty i niedziele śpiè aż odpocznę, a dzieci nie są głodne i się dobrze bawià czasem nawet czeka na mnie śniadanie… i patrząc z boku i słuchając opini wiem że są mądre , radosne, koleżeńskie, uczynne ( w domu oczywiście nie brak pyskówek, bałaganu i takich tam drobnostek)ale generalnie jestem dumna z nich i uważam że dobrą strategie wybrałam,bo wiem że mają piękne dzieciństwo ( WAŻNE; NIE MAMY W DOMU TELEWIZORA)
to co słyszę ja :
– jesteś leniwa żeby 3 – latek kanapki sobie robił
-szkoda tych dzieci muszą tyle jeździć (my dojeżdzamy do szkoły w 1godzi 15 min, gimbus do szkoły 7 km od domu w 50 min)
-tak późno wracacie, kiedy dzieci się pobawią ( teraz córki siedzą przy odrabianiu zadań 45 min, w miejscowej szkole starsza siedziała 3-4 godz)
-dlaczego ty nie pieczesz ciast ( bo kupuję owoce a dzieci robią z nich sobie i mi sałatkę lub koktajle)
– jak możesz tak co sobotę wieczorem wychodzić z domu i zostawiać dzieci, one są takie biedne ( zostają z tatą i jest to tak naprawdę jedyny czas kiedy on poświęca im swoją uwagę[ taki charakter- jak mama jest na horyzoncie to tata znika] i dzieci uwielbiają ten czas z nim
Mogła bym tak jeszcze długo, ale po co nie daję się zwariować RADOSNE CIEPŁE SERCE SAMODZIELNOŚĆ I WIEDZA to to co chcę aby moje dzieci miały odemnie w spadku
pozdrawiam wszystkie mamy , wasze serce samo znajdzie drogę aby wychować dziecko zaufajcie mu , a rady traktujcie z przymróżeniem oka 😉

Najpierw było stresujące: karmisz???kiedy zawzięcie walczyłam o pokarm po cc, przedłużającym się o 2 tygodnie pobycie w szpitalu i po podaniu przez położne od razu butli bez mojej zgody…ale kiedy się już udało to o niebo bardziej irytujące było pytanie: Tyyy jeeeszcze kaaarmisz???( córka odstawiła się sama w wieku 15,5 miesięcy:)). Wniosek: nie karmisz źle- za długo karmisz też źle:):):)Bądź tu kobieto mądra…
Irytacja nr 2: nie możesz oddać dziecka na noc babci ???( kiedy zbliżała się jakaś impreza).Może i mogę ale na parę godzin,a nie na całą noc/weekend czy ile tam…frustrowało mnie strasznie i dalej frustruje tłumaczenie znajomym dlaczego nie lubię rozstawać się na długo z córką. Mam wrażanie, że argument, że poranek musi być z buziakami, tuleniem i naszymi prywatnymi rytuałami do nikogo nie trafia. Lubię się wyrwać z domu ale uwielbiam też wracać do moich lepkich rączek, pachnących włosków i bosych stópek:)